Mroźna, bezśnieżna zima potrafi zasiać w ogrodzie spore spustoszenie. Szczególnie narażone są rośliny z innych stref klimatycznych, niektóre iglaki i krzewy zimozielone. Nie warto zdawać się na przypadek, wierząc, że w tym roku pogoda okaże się łaskawa. Lepiej zadbać o zabezpieczenie roślin przed mrozem z odpowiednim wyprzedzeniem i uniknąć niepotrzebnych szkód.

Kiedy okrywać rośliny przed mrozem?

W tym przypadku pośpiech jest niewskazany. Jeśli rośliny zostaną okryte zbyt wcześnie, nie zdążą się uodpornić. Będą również narażone na gnicie i towarzystwo gryzoni, szukających schronienia przed mrozem. Najlepiej zaczekać z okrywaniem roślin aż temperatura spadnie do -5 stopni Celsjusza.

Pozostaje pytanie, kiedy zdjąć z roślin zimowe osłony. Niech nie zwiodą nas pierwsze promienie słońca i chwilowe ocieplenie. Nawet jeśli dni są pogodne, nocą przychodzi ochłodzenie, a temperatura nierzadko spada poniżej zera. Rośliny w naszym ogrodzie wciąż potrzebują dodatkowej ochrony. Lepiej unikać pośpiechu, ale nadmierna opieszałość też nie jest wskazana. Rośliny, które znajdują się pod okryciem zbyt długo, są narażone na choroby grzybowe. Najlepszym terminem na zdjęcie osłon jest więc połowa kwietnia. Do tego czasu zima powinna odejść na dobre.

Czym okrywać rośliny na zimę?

Liście to ekonomiczne, ale mało skuteczne rozwiązanie. Mogą odfrunąć wraz z pierwszym podmuchem wiatru, często stają się siedliskiem chorób, a okoliczne gryzonie chętnie szukają w nich schronienia. Liście nadają się do zabezpieczenia cebulek kwiatowych i bylin. Możemy otulić nimi podstawy drzew i niektórych krzewów. Pamiętajmy, że tworzą osłonę, która nie przepuszcza powietrza, więc nie wolno używać ich do ochrony roślin zimozielonych, narażonych na gnicie.

Fot. Jakob Owens/Unsplash 

Okrycia ze słomy mają bardzo długą tradycję (kto czytał lektury, ten wie) i wciąż cieszą się dużą popularnością. Do ochrony róż, magnolii, hortensji oraz innych roślin, które są wyjątkowo wrażliwe na mróz, używa się słomianych chochołów. Z zabezpieczeniem pnączy poradzą sobie słomiane maty. Lepiej nie osłaniać słomą roślin zimozielonych i krzewów, bo ten materiał skutecznie ogranicza dopływ światła.

Stroisz to gałązki drzew iglastych, najczęściej świerka, jodły lub cisu. Można nimi okrywać wszystkie rośliny, również zimozielone. Stroisz sprawdzi się do zabezpieczenia bylin, róż czy krzewów liściastych. Niskie rośliny osłaniamy, kładąc gałązki płasko na ziemi, wyższe – otaczając je stroiszem na kształt namiotu.

Siatka cieniująca chroni przed mrozem, wiatrem i silnym słońcem. Jest chętnie stosowana przez właścicieli szkółek leśnych. Ten sposób zabezpieczenia roślin ma sporo zalet, ale bywa rzadko wybierany przez amatorów ogrodnictwa, głównie ze względów estetycznych. Do zabezpieczenia roślin najlepiej wybrać siatkę o zacienieniu 40-60%.

Agrowłóknina: jak i do czego stosować?

Agrowłóknina to obecnie najlepszy dostępny materiał do zabezpieczenia roślin. Zapewnia im optymalne warunki do wegetacji: częściowo przepuszcza powietrze, wilgoć i światło. Jest lekka, więc nie obciąża i nie uszkadza roślin. Agrowłókniną okrywamy przede wszystkim iglaki, róże, winorośl, wrzośce, rododendrony. W pierwszej kolejności należy zadbać o rośliny, które rosną na odsłoniętym terenie i są szczególnie narażone na mroźny, wysuszający wiatr. Agrowłóknina zapewni im skuteczną ochronę.

    Fot. materiały własne

Kupując agrowłókninę, możemy czuć się nieco oszołomieni mnogością dostępnych kolorów i gramatur. Każdy rodzaj ma inne zastosowanie i ważne jest, żeby użyć właściwego. Do zabezpieczania roślin przed mrozem stosujemy agrowłókninę białą, nazywaną również zimową, o grubości 50g/m2. W zależności od potrzeb możemy wybrać materiał w rolce lub w formie gotowych kapturów z agrowłókniny. Kaptur ochronny z agrowłókniny nadaje się do bezpośredniego użycia. Wystarczy nałożyć go na roślinę i zacisnąć za pomocą wszytego sznurka.

Założenie okrycia z agrowłókniny to żadna filozofia, ale praca pójdzie sprawniej, jeśli pomoże nam druga osoba. Zwłaszcza gdy mamy do czynienia ze sporej wielkości iglakiem. Delikatnie owijamy roślinę agrowłókniną na całej jej wysokości. Następnie zabezpieczamy górę i dół przy pomocy sznurka lub spinamy brzegi agrowłókniny zszywkami. Podstawę rośliny obsypujemy ziemią, otulamy liśćmi albo korą.